REGULAMIN ZAROBKOWEGO PRZEWOZU OSÓB 1 BAGAŻU W TRANSPORCIE AUTOBUSOWYM

ZATWIERDZAM
Prezes Zarządu
Tomasz Stroński

KOSZALIN 2016

ROZDZIAŁ I

PODSTAWA PRAWNA, PRZEDMIOT ORAZ ZAKRES STOSOWANIA REGULAMINU

§ 1

1. Niniejszy regulamin ustala się na podstawie art. 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe ( tekst jednolity Dz. U. 2000 nr. 50 poz.601 z późniejszymi zmianami).

2. Regulamin określa warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz zarobkowego przewozu osób i rzeczy, wykonywanego transportem autobusowym zarejestrowanym w kraju przez podmioty gospodarcze, osoby prawne i fizyczne. mające status przewoźników uprawnionych do prowadzenia tego rodzaju działalności.

3. Regulamin stosuje się do zarobkowego przewozu osób i rzeczy, w zakresie obejmującym:

   • regularną krajową komunikację publiczną,

   • grupowe przewozy osób w komunikacji publicznej i zamkniętej

   • przewozy międzynarodowe — jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej.

4. Przyjęte w niniejszym regulaminie opracowania stosuje się w powiązaniu z przepisami ustawy — Prawo przewozowe, z uwzględnieniem wydanych w jej wykonaniu aktów normatywnych, Kodeksu Cywilnego oraz zarządzeń wewnętrznych obowiązujących w PKS Spółka z o. o. w Koszalinie.

§ 2

Użyte w regulaminie określenia oznaczają:

1. Autobus — pojazd samochodowy skonstruowany z przeznaczeniem do przewozu nie mniej niż 9 osób na miejscach dla pasażerów.

2. Bilet — oznacza ważny dokument, inny dowód zawarcia Umowy przewozowej lub dane pozwalające na weryfikację zawarcia umowy przewozowej.

3. Komunikacja regularna – przewozy zarobkowe wykonywane po drogach publicznych według skoordynowanego i podanego do wiadomości publicznej rozkładu jazdy autobusów, odbywającego się na podstawie indywidualnych umów przewozu zawieranych bezpośrednio pomiędzy przewoźnikiem a podróżnymi,

4. Kurs autobusowy — połączenie miedzy dwoma krańcowymi punktami odprawy na określonej trasie przewozu w komunikacji regularnej, w jednym kierunku,

5. Przewóz zarobkowy — działalność gospodarcza polegająca na odpłatnym przewozie osób i ich rzeczy pojazdami samochodowymi

6. Obsługa Pojazdu — kierowca autobusu wykonujący dany kurs.

7. Przewozy grupowe — przewozy wykonywane w czasie i na warunkach uzgodnionych w umowie zawartej między przewoźnikiem a organizatorem przewozu na rzecz osób trzecich to jest uczestników przewozu grupowego,

8. Przewoźnik – Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej Spółka z o.o. w Koszalinie wykonujące regularne przewozy osób

9. Punkt odprawy – przystanek autobusowy, dworzec lub przystanek dworcowy będący miejscem rozpoczęcia lub zakończenia przewozu,

ROZDZIAŁ II

PRZEPISY OGÓLNE

§ 3

1. Przewoźnik osób w regularnej komunikacji publicznej jest zobowiązany do przewozu osób i rzeczy w zakresie wynikającym z podanego do publicznej wiadomości rozkładu jazdy autobusów, oraz sposobu i warunków zawierania umowy przewozu.

2. Zawarcie umowy przewozu osób i rzeczy w komunikacji publicznej w ramach regularnej komunikacji autobusowej Przewoźnika następuje poprzez nabycie przez Podróżnego biletu na przejazd i udokumentowania przysługujących uprawnień do bezpłatnego lub ulgowego przejazdu przed rozpoczęciem przewozu.

3. Przewóz uważa się za rozpoczęty z chwilą gdy autobus, w którym znajduje się podróżny ruszył z miejsca odjazdu.

4. Umowa przewozu. do której zawarcia dochodzi z naruszeniem przez podróżnego warunków, o których mowa w ust. 2 — to jest przez samo zajęcie miejsca w autobusie bez wykupienia biletu nabiera mocy wiążącej jeżeli podróżny spełni obowiązek uiszczenia należności przewozowej, powiększonej o opłatę dodatkową za przejazd (przewóz 'bagażu) bez ważnego biletu.

§ 4

W miarę posiadania rezerwy taborowej, nie wymagającej zaangażowania w obsłudze regularnej komunikacji publicznej, przewoźnik może, zawierać umowy grupowego przewozu osób w komunikacji zamkniętej (na zasadzie tzw. najmu autobusu), przewidującej świadczenie w tym zakresie usług o charakterze okazjonalnym (przewozy wycieczkowe, turystyczne, okolicznościowe itp.), lub stałym (pracownicze, szkolne).

§ 5

1. Sposób ustalania i wysokość opłat za przewóz osób i rzeczy oraz zakres i warunki realizacji uprawnień do przejazdów ulgowych i bezpłatnych, określa stosowana przez przewoźnika taryfa.

2. Przewoźnik podaje do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty, tabele opłat taryfowych i zapewnia zainteresowanym podróżnym bezpłatny wgląd do obowiązujących go przepisów przewozowych.

§ 6

Przewoźnik jest zwolniony z obowiązku przewozu, jeżeli:

1. Zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom.

2. Podróżny (klient) nie zastosował się do przepisów przewozowych,

3. Ze względu na rodzaj przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków transportowych,

4. W innych przypadkach przewidzianych w niniejszym regulaminie.

§ 7

1. Przewoźnik ponosi wobec podróżnego pełne skutki odszkodowawcze w razie przedwczesnego odjazdu autobusu, natomiast za szkodę powstałą wskutek opóźnionego przyjazdu lub odwołania kursu przewidzianego w rozkładzie jazdy odpowiada tylko wówczasn gdy wynika ona z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa jego pracownika.

2. Za rzeczy, które podróżny przewozi ze sobą pod własnym nadzorem, przewoźnik ponosi odpowiedzialność, jeżeli szkoda powstała z jego winy.

3. Przewoźnik odpowiada za bagaż podróżnego umieszczony podczas przewozu w schowku bagażowym autobusu, ponosząc skutki jego utraty, ubytku lub uszkodzenia do wysokości określonej w 20 ust. 9.

4. Przedmioty pozostawione przez podróżnego w autobusie w wyniku nieuwagi lub w innych okolicznościach nie są objęte ochroną i odpowiedzialnością z winy przewoźnika.

5. Powstanie szkody, na którą podróżny został narażony podczas przewozu, powinno być zgłoszone niezwłocznie po jej ujawnieniu i wymaga pisemnego potwierdzenia przez obsługę autobusu.

6. W grupowych przewozach osób wykonywanych w regularnej komunikacji publicznej przewoźnik ponosi odpowiedzialność wobec uczestników na zasadach określonych w ust. 2,3,4,5, a wobec organizatora — w ust. I

§ 8

Podróżny odpowiada za zawinione przez siebie, względnie przez osobą pozostającą pod jego bezpośrednią opieką uszkodzenie lub zanieczyszczenie autobusu, albo innych urządzeń przewoźnika i obowiązany jest z 'placić odszkodowanie z tego tytułu w wysokości rzeczywistych kosztów wyrządzonej szkody.

§ 9

1. Tryb wzajemnego dochodzenia roszczeń przez przewoźnika i usługobiorcę w postępowaniu sądowym (po wyczerpaniu drogi reklamacji/ wezwania), określają przepisy art. 75 ustawy Prawo przewozowe.

2. Warunki składania i szczegółowy tryb załatwiania reklamacji regulują odrębne przepisy wykonawcze do Ustawy Prawo Przewozowe.

ROZDZIAŁ III

PRZEWÓZ OSÓB W KOMUNIKACJI REGULARNEJ

§ 10

1. Przewoźnik osób w regularnej komunikacji publicznej obowiązany jest zapewnić podróżnym odpowiednie warunki bezpieczeństwa i higieny, oraz wygody i należytej obsługi zarówno w dworcowych punktach odprawy, jak też podczas przewozu taborem autobusowym.

2. Przewoźnik ogłasza:

   1. We wszystkich punktach odprawy — rozkłady jazdy,

   2. W dworcowych punktach odprawy — informacje o cenach i warunkach sprzedaży biletów, godzinach otwarcia kas biletowych, oraz dostęp do ważniejszych przepisów przewozowych i porządkowych.

3. Przewoźnik zapewnia podróżnym bieżącą informację o odjazdach autobusów z dworcowych punktów odprawy, a w razie zakłóceń w regularności ruchu podaje komunikaty o ich przyczynie i przewidywanym czasie trwania.

4. Przewoźnik może ustalić, że z pewnych kursów autobusowych mogą korzystać w pierwszej kolejności określeni podróżni, np. posiadacze biletów miesięcznych ogólnodostępnych imiennych i szkolnych.

5. Ograniczenie powszechności dostępu do niektórych kursów w komunikacji regularnej podaje się w rozkładzie jazdy, na dworcowych i przystankowych tablicach z godzinami odjazdu autobusów.

6. Przewoźnik może wydawać informatory o rozkładzie jazdy autobusów, obejmujące teren działania przewoźnika, udostępniając je podróżnym w sposób zwyczajowo przyjęty.

§ 11

1. Podróżny obowiązany jest posiadać ważny bilet uprawniający do przejazdu i okazywać go na żądanie obsługi autobusu lub organów kontroli. Bilet stanowi dowód zawarcia umowy przewozu i nabycia uprawnienia do określonego w nim przejazdu. Przewoźnik, który wydał bilet, obowiązany jest do świadczenia przewozu zgodnie z treścią biletu na rzecz jego nabywcy.

2. W bilecie na przejazd określa się wysokość należności, oraz dane niezbędne do ustalenia zakresu uprawnień podróżnego, a na bilecie imiennym uprawniającym do przejazdów wielokrotnych także tożsamości jego posiadacza.

3. Bilet wolno odstąpić innej osobie tylko wtedy, gdy nie jest imienny, a przejazd nie został rozpoczęty. 4. Bilet uprawnia do przejazdu określonym kursem autobusowym i nie daje prawa do przerwy w podróży na przystankach pośrednich na trasie przewozu. Przy przejazdach z przesiadaniem podróżny powinien nabyć na każdy kurs oddzielny bilet.

4. Przejazd posiadaczy biletów miesięcznych ogólnodostępnych i szkolnych innym kursem przewoźnika niż określony na bilecie. przewoźnik obowiązany jest dopuścić w miarę wolnych miejsc w autobusie.

5. Przewoźnik może wydawać bilety okresowe bez wyznaczonych godzin przejazdu wyłącznie w swoich kursach.

6. W razie utraty biletu podróżny traci prawo do dalszego przejazdu i winien wykupić bilet ponownie. Wtórników biletów utraconych (z wyjątkiem biletów miesięcznych), nie wvdaje się.

§ 12

1. Podróżny obowiązany jest nabyć bilet na przejazd przed rozpoczęciem przewozu w kasie biletowej na dworcu autobusowym, lub w innym punkcie sprzedaży biletów, a w razie braku takiej możliwości – u kierowcy autobusu.

2. Sprzedaży i przedsprzedaży biletów dokonuje się zasadniczo według kolejności zgłaszania się podróżnych. Inwalidzi o widocznym kalectwie, kobiety ciężarne, osoby z małymi dziećmi na ręku oraz inne osoby uprawnione na mocy odrębnych przepisów mogą nabyć bilet poza kolejnością.

3. Podróżny który nie nabył biletu w kasie oraz osoba wsiadająca na przystanku, na którym nie ma kasy, może nabyć bilet w autobusie pod warunkiem, że są w nim jeszcze wolne miejsca a brak biletu zgłosi obsłudze przed wejściem lub bezpośrednio po wejściu do autobusu.

4. Płacąc za przejazd podróżny zobowiązany jest żądać wydania biletu oraz sprawdzić czy jest on właściwy, pod rygorem uznania przejazdu jako przejazd bez ważnego biletu w przypadku stwierdzenia tego fakt u przez organ kontroli przewozów.

5. Podróżny nabywający bilet ulgowy lub miejscówkę upoważniającą do przejazdu ulgowego, powinien okazać ważny dokument, który uprawnia do takiej ulgi.

6. W razie braku dokumentu tożsamości ze zdjęciem, niezbędnego do identyfikacji pasażera z biletem elektronicznym lub innego wymagającego identyfikacji osoby, w uzasadnionych przypadkach, kierowca może odmówić dokonania przewozu Pasażera.

§ 13

1. Podróżny, który posiada bilet na przejazd ma prawo:

   1. Przejazdu w zakresie na jaki opiewa bilet i w określonym autobusie

   2. Przewiezienia ze sobą bezpłatnie:

      • jednego dziecka w wieku podanym w ustawie (taryfie), jeżeli nie żąda dla niego osobnego miejsca (trzyma na kolanach). Za każde kolejne dziecko przewożone przez podróżnem wnosi on opłatę zgodną z taryfą,

      • rzeczy zaliczanych do bagażu podręcznego ( 20 ust. 2),

      • składanego wózka inwalidzkiego, jeżeli jest inwalidą poruszającym się przy jego pomocy,

   3. Przewiezienia, na podstawie biletu bagażowego, za opłatą:

      • rzeczy zabranych do osobnego schowka bagażowego autobusu, których ilość (max 2 szat), waga ( do 15 kg) i wymiary ( długość + szerokość+ wysokość nie przekraczają 200 cm) nie pozwalają ich zaliczyć do bagażu podręcznego,

      • kierowca w miarę możliwości może zabrać większą ilość sztuk bagażu podróżnego w tym przypadku opłata za przewóz dodatkowej ilości sztuk bagażu wynosi 30% ceny biletu normalnego za każdą dodatkową sztukę.

2. Podróżny obowiązany jest zachować bilet na przejazd i na przewóz bagażu do czasu zakończenia podróży, oraz dbać o to, aby wsiąść do właściwego autobusu i wysiąść z niego na właściwym przystanku.

§ 14

1. Miejsce zatrzymywania się autobusów na trasach ich kursowania wskazują oznaczone odpowiednimi tablicami przystanki autobusowe.

2. Nazwy przystanków autobusowych, ze wskazaniem zatrzymujących się na nich autobusów podaje się do publicznej wiadomości w rozkładzie jazdy w sposób zwyczajowo przyjęty.

3. Do obowiązków kierowcy należy zatrzymywanie autobusu na przystankach przewidzianych rozkładem jazdy.

4. Kierowca jest obowiązany wstrzymać odjazd autobusu ruszającego z przystanku, w celu zabrania spóźnionego podróżnego sygnalizującego zamiar skorzystania z przejazdu tym autobusem. 5. Z wyjątkiem przypadków uzasadnionych szczególnymi okolicznościami ( ust. 4), podróżni mogą wsiadać i wysiadać z autobusu tylko na przystankach autobusowych określonych w rozkładzie jazdy.

5. Żądanie zatrzymania autobusu pomiędzy przystankami uwzględnia się w miarę możliwości eksploatacyjnych, zwłaszcza gdy podróżny zamierząjący wsiąść do autobusu lub wysiąść z niego zalicza się do osób wymagających specjalnej opieki ( SS 12 ust.2), a żądanie jest uzasadnione znaczniejszą odległością do najbliższego przystanku.

6. Autobus, w którym nie ma urządzeń sanitarnych lub z których w danej chwili podróżny nie może skorzystać (awaria), kierowca winien zatrzymać na żądanie podróżnego w nąjbliższym odpowiednim miejscu.

7. Osobę, która doznała w drodze nagłej niedyspozycji, lub ataku choroby, kierowca autobusu ma obowiązek dowieźć bezpośrednio do najbliższego punktu pomocy medycznej a w nagłych i pilnych przypadkach tą pomoc wezwać.

§ 15

1. Przy wsiadaniu do autobusu i wysiadaniu z niego, oraz podczas przewozu podróżny obowiązany jest stosować się do przepisów porządkowych ogłaszanych przez przewoźnika, oraz do wskazówek kierowcy, który odpowiada za zapewnienie właściwych i bezpiecznych warunków przewozu osób i rzeczy.

2. Przy zajmowaniu przez podróżnych miejsc w autobusie przewoźnik uwzględnia pierwszeństwo przejazdu przysługujące równorzędnie (według kolejności wsiadania) posiadaczom ważnych na dany kurs biletów miesięcznych ogólnodostępnych i szkolnych, ora z osobom z biletami jednorazowymi zakupionymi na ten kurs w kasie biletowej.

3. Numery miejsc widniejące na biletach nabytych w kasie obowiązują tylko w autobusach pospiesznych. W kursach zwykłych o miejscu zajętym w autobusie decyduje kolejność wsiadania.

4. W autobusach pospiesznych z miejscami numerowanymi, miejsce wskazane na bilecie przysługuje podróżnemu tylko przy wsiadaniu na przystanku z którego autobus rozpoczyna jazdę. Wsiadając na przystanku pośrednim podróżny może zająć swoje miejsce oznaczone numerem na bilecie, jeżeli nie zostało ono jeszcze ząjęte przez innego podróżnego, albo inne wskazane przez kierowcę.

5. W czasie jazdy podróżny 'powinien zachować rozwagę i ostrożność, a w szczególności nie powinien otwierać drzwi i okien bez zgody kierowcy, wyrzucać przez nie jakichkolwiek przedmiotów.

6. Podróżnemu nie wolno zachowywać się w autobusie w sposób utrudniający pracę kierowcy i uciążliwy dla współpodróżnych.

7. We wszystkich autobusach komunikacji publicznej oraz dworcach autobusowych obowiązuje ustawowy zakaz palenia tytoniu papierosów oraz spożywania alkoholu przez podróżnych i obsługę.

§ 16

1. Przewoźnik nie dopuszcza do przewozu i ma prawo — korzystając w razie potrzeby z pomocy organów porządkowych — usunąć z autobusu lub obiektu dworcowego, osoby:

   • Odmawiające uiszczenia należności za przejazd autobusem,

   • Nie przestrzegające, pomimo upomnienia, obowiązujących przepisów i nie podporządkowujące się wskazówkom personelu przewoźnika,

   • Nietrzeźwe, zakłócające spokój i wywołujące swym zachowaniem zgorszenie publiczne,

   • Znajdujące się w stanie, który z rożnych względów może być uciążliwy lub niebezpieczny dla otoczenia,

   • Przewożące broń palną i materiały wybuchowe bez stosownych zezwoleń.

2. Osobom wymienionym w ust. I pkt. 2-7, przysługuje zwrot należności stosowny do niewykorzystanego z ich winy świadczenia przewozowego po potraceniu części należności tytułem odstępnego ( 17, ust. 8). 3. Obsługa autobusu ma prawo odmówić zabrania do przewozu większej ilości osób niż wynosi liczba miejsc określona w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.

§ 17

1. Za całkowicie, lub częściowo niewykorzystany bilet na przejazd jednorazowy przewoźnik obowiązany jest zwrócić stosowna kwotę należności pod warunkiem, że podróżny dokona zwrotu lub uzyska poświadczenie niewykorzystania biletu przed upływem terminu jego ważności.

2. Nie wymagają poświadczenia bilety całkowicie niewykorzystane zwrócone w kasie przewoźnika najpóźniej w przeddzień daty ważności biletu.

3. Podstawą do obliczenia zwracanej należności jest cena niewykorzystanego biletu, zwrócone:

   1. Bezpośrednio w kasie nabycia, co najmniej na 15 minut przed rozpoczęciem podróżny (należność zwraca kasa biletowa),

   2. W trybie reklamacji złożonej na piśmie najpóźniej w terminie 30 dni od daty ważności biletu, po uprzednim poświadczeniu jego niewykorzystania (należność zwraca przewoźnik obsługujący dany kurs),

   3. Poświadczenia o niewykorzystaniu biletu dokonuje:

      • przed rozpoczęciem przejazdu — uprawniony pracownik przewoźnika (kasjer) w początkowym punkcie odprawy,

      • po rozpoczęciu przejazdu (w razie częściowego niewykorzystania biletu) — obsługa autobusu

4. Bilet poświadczony jako niewykorzystany uprawnia podróżnego wyłącznie do ubiegania się o zwrot całkowity lub częściowy zapłaconej należności: nie przedłuża się ważności tego biletu na przejazd w późniejszym terminie, a podróżny powinien wykupić nowy bilet.

5. Należność za częściowe niewykorzystane bilety zwraca się wyłącznie na podstawie reklamacji; obsługa autobusu nie jest uprawniona do zwrotu pieniędzy.

6. Do obliczenia zwracanej należności, przyjmuje się:

   1. Za bilet jednorazowy:

      • w razie całkowitego niewykorzystania biletu — zapłaconą należność;

      • w razie częściowego niewykorzystania biletu — różnicę między zapłaconą należnością a należnością przypadająca na wykonane świadczenie,

   2. Za bilety na przejazd wielokrotny:

      • zapłaconą należność za bilet zwrócony przed pierwszym dniem terminu jego ważności ( zwrot przyjmuje kasa biletowa),

      • należność proporcjonalną do liczby niewykorzystanych przejazdów; do obliczenia zwracanej należności przyjmuje się liczbę wykorzystanych przejazdów liczoną ceną biletu jednorazowego na trasie na jaką bilet został wykupiony( zwrot w trybie pisemnej reklamacji).

7. Nie przysługuje zwrot należności za bilety niewykorzystane z przyczyn zawinionych przez podróżnego, zwracane po terminie ich ważności, lub po odjeździe autobusu w którym winne być wykorzystane, chyba że podróżny nie mógł go wykorzystać z powodu choroby albo innych ważnych przyczyn, całkowicie od niego niezależnych.

8. Od zwracanych należności określonych w ust. 2 i ust. 6 przewoźnik potrąca odstępne w wysokości od 10 do 30%.

9. Nie stosuje się potracenia odstępnego i zwraca się podróżnemu całą należność zapłaconą za przejazd, jeżeli odstąpił on od umowy z przyczyn występujących po stronie przewoźnika ( np. awaria autobusu, odwołanie kursu) i nie skorzystał z przewozu zastępczego.

10. Przepis ust. 9 nie ma zastosowania do przejazdów odbywanych na podstawie biletów na przejazd wielokrotny.

§ 18

1. Podróżny. u którego organ kontrolny przewoźnika ujawnił brak ważnego biletu na przejazd, lub na przewóz rzeczy i bagażu podlegających opłacie, a także podróżny nie mogący udokumentować uprawnień do ulgowych przejazdów, obowiązany jest do uiszczenia należności przewozowych oraz opłaty dodatkowej w wysokości określonej w taryfie wydanej przez przewoźnika.

2. Opłatę, o której mowa w ust. I stosuje się w przypadku stwierdzenia, że podróżny zabrał do autobusu rzeczy wyłączone z przewozu lub spowodował bez uzasadnionej przyczyny zatrzymanie, opóźnienie albo zmianę trasy przejazdu autobusu.

3. Należność przewozową za drogę, którą podróżny odbył bez biletu pobiera się według taryfy normalnej, nie uwzględniając ewentualnych uprawnień do ulgi. Jeżeli miejsca rozpoczęcia przejazdu nie można ustalić, należność tą oblicza się za całą drogę przebytą przez autobus.

4. Podróżny, który odmawia uiszczenia należności i opłaty dodatkowej podczas kontroli w autobusie, a także który nie może wylegitymować się dokumentem tożsamości w celu wystawienia zobowiązania cło zapłaty, może być usunięty z autobusu.

5. Należności nie uiszczone w terminie podanym w zobowiązaniu do zapłaty, podlegają przymusowemu ściągnięciu, wraz z kosztami dodatkowego postępowania.

6. Ujawnione u podróżnego bilety i dokumenty sfałszowane, podrobione, nie należące cło podróżnego ( imienne) zatrzymuje się i przekazuje odp owieclnim doniesieniem organom Policji. Osobę posługującą się takim biletem lub dokumentem traktuje się jako jadącą bez ważnego biletu.

ROZDZIAŁ IV

PRZEWÓZ RZECZY PODRÓŻNEGO ORAZ ZWIERZĄT

§ 19

Rzeczy przewożone przez podróżnego może on zabrać ze sobą do wnętrza autobusu albo oddać do przewozu w oddzielnym schowku bagażowym (SS 13 ust. l/ 3a).

§ 20

1. Rzeczy dopuszczone do przewozu, w zależności od ich rozmiarów, ilości i sposobu rozmieszczenia, mogą być przewożone bezpłatnie lub za opłatą przewidzianą w taryfie.

2. Nie podlegają opłacie łatwe do przenoszenia przedmioty stanowiące bagaż podręczny, które nie tarasują przejść, nie przeszkadzają podróżnym, nie narażają ich na niewygodę lub niebezpieczeństwo, są trzymane przez podróżnego w ręku lub na kolanach i nie wymagają dla ich rozmieszczenia więcej przestrzeni niż ta, którą podróżny ma do dyspozycji nad i pod miejscem które zajmuje.

3. Za każdą sztukę rzeczy przewożonych wewnątrz autobusu, a nie rozmieszczonych w sposób określony w ust. 2, oraz rzeczy umieszczonych w schowku bagażowym autobusu, pobiera się opłatę, której wysokość podąje taryfa stosowana przez przewoźnika. Na rzeczy przewożone za opłatą wydaje się podróżnemu bilet bagażowy, a rzeczy umieszczone w schowku bagażowym zaopatruje się dodatkowo w wywieszkę identyfikacyjną.

4. Przewoźnik dopuszcza w swoich autobusach przewóz zwierząt wyłącznie pod opieką pasażera z zastrzeżeniem następujących warunków:

   • zabroniony jest przewóz zwierząt na miejscach przeznaczonych do siedzenia

   • opiekun zwierzęcia jest zobowiązany do takiego jego przewozu, aby zwierzę nie było uciążliwe dla pasażerów

   • opiekun zwierzęcia winien okazać przy wsiadaniu do autobusu zaświadczenie sanitarne wymagane przy przewozie zwierząt a w przypadku psa posiadać świadectwo szczepienia psa.

   • pies musi być trzymany na smyczy, mieć założony kaganiec i być przewożony na podłodze autobusu.

   • kierowca ma prawo odmówić przewozu psa, jeżeli zagraża to bezpieczeństwu pozostałych pasażerów lub może powodować uciążliwość dla pozostałych podróżnych, w szczególności z powodu przykrego zapachu albo drażliwości zwierzęcia.

   • PKS w Koszalinie Sp. z o. o. nie przewozi psów ras uznawanych za niebezpieczne oraz psów znacznych rozmiarów mogących przeszkadzać w przechodzeniu korytarzem autobusu.

   • opiekun zwierzęcia ponosi pełną odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez zwierzę zarówno w mieniu jak i w stosunku do osób.

5. Opłata za przewóz zwierząt wynosi:

   • w przypadku psa 50% ceny biletu normalnego

   • inne małe zwierzęta i ptaki — bezpłatnie (jako bagaż podręczny)

6. Za przewóz psa — przewodnika pobiera się z ulgą 95% od ceny biletu jednorazowego. Pies musi być trzymany na smyczy i mieć założony kaganiec a jego opiekun winien okazać przy wsiadaniu do autobusu zaświadczenie dokumentujące, że jest to pies — przewodnik oraz posiadać świadectwo szczepienia psa.

7. Dopuszcza się przewóz w autobusie bez opłaty małych zwierząt pokojowych (nie dotyczy psów) i ptaków, jeżeli nie są uciążliwe z powodu woni lub hałasu i są zabezpieczone przed wyrządzeniem przez nie szkody. Zwierzęta takie przewozi się w specjalnych koszach, klatkach, pojemnikach.

8. Rzeczy szczególnie cenne (gotówka, papiery wartościowe, biżuteria, elektronika), oraz posiadające wartość naukową winny być przewożone wyłącznie jako bagaż podręczny.

9. W przypadku utraty bagażu z winy przewoźnika, maksymalna wysokość odszkodowania dotycząca opłaconego bagażu nie może przekroczyć 1.000,00 PLN lub równowartości tej kwoty w EURO. Baoaż o wartości przekraczającej I .000,00 PLN powinien być ubezpieczony przez pasażera na jego koszt.

10. W autobusie nie wolno przewozić:

    • rzeczy, których przewóz jest zabroniony na podstawie odrębnych przepisów administracyjnych, celnych i sanitarno – porządkowych, w tym: materiałów cuchnących, zapalnych, łatwopalnych, wybuchowych, żrących, trujących, radioaktywnych i innych,

    • nabitej broni palnej (zakaz nie dotyczy osób, które są uprawnione do jej noszenia ze względu na pełnione funkcje),

    • przedmiotów wzbudzających odrazę,

    • żywych zwierząt z wyjątkiem przewidzianym w 20 ust. 4 -7,

11. W razie uzasadnionego podejrzenia, że bagaż podróżnego zawiera rzeczy, których przewozić nie wolno (ust. 8), przewoźnik ma prawo sprawdzić w obecności podróżnego i jeżeli to możliwe w obecności innych pasażerów zawartość tego bagażu, a w razie potwierdzenia się podejrzeń — odmówić zabrania go do przewozu

12. Jeżeli nie można ustalić właściciela bagażu podlegającego sprawdzeniu (ust. 9), przewoźnik dokonuje tej czynności w obecności dwóch postronnych świadków i postępuje z zakwestionowanymi przedmiotami w sposób określony przepisami o rzeczach znalezionych.

13. Po zakończonym przewozie obsługa autobusu wydaje podróżnym rzeczy przewożone w schowku bagażowym za zwrotem odcinka (wywieszki) identyfikacyjnej. Osobie, która nie może go okazać przewoźnik wydaje bagaż tylko po udowodnieniu przez nią tytułu własności i po spisaniu danych personalnych tej osoby z ważnego dokumentu tożsamości (ze zdjęciem).

14. Sposób postępowania z rzeczami nieodebranymi przez podróżnego po zakończeniu przewozu, określają przepisy o rzeczach znalezionych.

ROZDZIAŁ V

GRUPOWE PRZEWOZY OSÓB W KOMUNIKACJI ZAMKNIETEJ ( najem autobusu )

§ 21

1. Realizacja grupowego przewozu osób w komunikacji zamkniętej polega na zadysponowaniu do wykonania usługi zamówionej przez organizatora przewozu odpowiednio przygotowanego autobusu, prowadzonego przez kierowcę będącego pracownikiem przewoźnika.

2. Zamówienie na grupowy przewóz osób autobusem powinno być złożone przez organizatora przewozu w formie pisemnej. Przewoźnik może przyjąć zamówienie ustne, które wymaga późniejszego potwierdzenia na piśmie.

3. Treść zamówienia powinna obejmować: nazwę, albo imię i nazwisko oraz adres organizatora przewozu, a także dane potrzebne do ustalenia warunków przewozu, obliczenia należności i wystawienia faktury VAT.

4. Umowę przewozu ustala się za zawartą z chwilą uzgodnienia przez strony istotnych dla jej realizacji postanowień, a w szczególności:

   • Rodzaju i pojemności autobusu

   • Czasu i miejsca podstawienia autobusu

   • Przewidywanego czasu trwania usługi

   • Przebiegu trasy z podaniem punktów noclegowych i docelowego

   • Wysokości i sposobu wyliczenia należności oraz terminu i sposobu uregulowania jej przez organizatora przewozu.

   • Zobowiązanie organizatora przewozu do stosowania się do przepisów obowiązujących w transporcie publicznym a w szczególności przepisów o czasie pracy kierowców.

   • Innych kwestii, które strony uznają za istotne.

5. Treść umowy powinna być potwierdzona na piśmie.

§ 22

1. W razie odstąpienia przez organizatora od umowy przewozu później niż w dniu poprzedzającym wykonanie usługi (przewóz lokalny) lub w terminie krótszym niż 7 dni przed wykonaniem usługi (przewozy ponad 300 km i zagraniczne), przewoźnikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości 10% należności określonej w umowie. Odszkodowanie w takiej samej wysokości przysługuje nąjemcy, w razie odstąpienia od umowy w takich terminach, przez przewoźnika.

2. Jeżeli przewoźnik nie może podstawić autobusu o umówionym rodzaju i pojemności, winien niezwłocznie poinformować organizatora, jaki pojazd może być podstawiony zastępczo.

3. W przypadku podstawienia autobusu zastępczego przewoźnik nie może żądać od organizatora opłaty wyższej, niż za podstawienie autobusu zamówionego, chyba, że strony umówią się inaczej.

§ 23

1. Kierowca obsługujący autobus obowiązany jest podczas przewozu stosować się do dyspozycji organizatora związanych z realizacją usługi.

2. Jeżeli nie stoją temu na przeszkodzie względy eksploatacyjne, nie zagraża to bezpieczeństwu przewozu i nie narusza przepisów o czasie pracy kierowcy, obsługa autobusu może wykonywać dodatkowe dyspozycje i zlecenia organizatora.

3. Dodatkowe dyspozycje i zlecenia organizatora powinny być uzgodnione z przewoźnikiem, któremu za ich realizację przysługuje dodatkowe wynagrodzenie.

§ 24

1. Organizator przewozu zobowiązany jest do nadzoru nad przestrzeganiem przez uczestników przewozu obowiązujących przepisów porządkowych.

2. Organizator i uczestnik przewozu ponoszą solidarną odpowiedzialność za szkody wyrządzone w mieniu przewoźnika, chyba, że strony umówią się inaczej.

3. Organizator przewozu zobowiązany jest do przestrzegania przepisów o czasie pracy kierowcy, innych przepisów obowiązujących w transporcie publicznym i solidarnie z obsługą autobusu ponosi odpowiedzialność za ich naruszanie.

Uwaga:
Podróżni korzystają z ulgowych przejazdów na podstawie Ustawy z dnia 20 czerwca 1992 ł’ o uprawnieniach cło ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu drogowego. ( Dz. U. Z 2002 r. nr. 175, poz. 1440 z późniejszymi zmianami), oraz ulg rabatowych określonych w zarządzeniach wydawanych przez PKS Koszalin.

Powrót na stronę główną